بنتونیت خاکی با خاصیت خمیری زیاد و نفوذپذیری کم است. به این دلیل، از آن در آستر مراکز دفن مهندسی زباله، پوشش مخازن ذخیره فاضلاب، و احداث دیواره آب بند سدها استفاده می شود. از سوی دیگر آلاینده های آلی در شیرابه های مراکز دفن زباله و پساب پالایشگاه ها وجود دارند که نفوذ آن ها به بستر محافظ بنتونیتی به آسانی امکان پذیر است. در سال های اخیر استفاده از روش های افزایش قابلیت نگهداری آلاینده توسط خاک، مورد توجه محققین بوده است. در بسیاری از پروژه های ذکرشده امکان اندرکنش آلاینده آلی و خاک رسی وجود دارد. از سوی دیگر، در شرایط اجرائی، وقوع پیش هیدراته شدن و یا پس هیدراته شدن خاک قبل و بعد از اندرکنش با آلاینده آلی ممکن است. با این وجود در خصوص مطالعه تأثیر هیدراسیون اولیه خاک بر فرایند اندرکنش خاک-آلاینده های آلی تحقیقات محدودی انجام شده است. بر این اساس، هدف این مقاله مطالعه تأثیر شرایط هیدراسیون اولیه بر قابلیت نگهداری آلاینده آلی توسط بنتونیت و فرایند اندرکنش بنتونیت-آلاینده آلی است. در تحقیق حاضر اثر چند سیال آلی شامل متانول، اتانول، اسید استیک، و دایوکسان بر رفتار ژئوتکنیک زیست محیطی خاک رسی سدیم-بنتونیت تحت آزمایش رسوب، در دو شرایط عمل آوری پیش هیدراته و پس هیدراته مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد شرایط هیدراسیونی پیش هیدراته، موجب بهبود رفتار ژئوتکنیک زیست محیطی خاک سدیم-بنتونیت شده است. به طور مشخص در آزمایش رسوب، با کاهش میزان ثابت دی الکتریک سیال آلی، میزان رسوب سوسپانسیون بنتونیت افزایش و زمان رسوب کاهش یافته است. نتایج این تحقیق در طراحی مراکز دفن زباله صنعتی و کاهش نشت در پالایشگاه ها اهمیت ویژه و کاربردی دارد.
