بیمه زندگی قراردادی است که میان یک شرکت بیمه و شخص بیمه شده یا بیمهگذار منعقد میشود و در آن بیمهگذار متعهد به پرداخت مبالغی از پیش تعیین شده به عنوان حق بیمه تا یک زمان معین بوده و در مقابل شرکت بیمه با بروز وقایعی موظف خواهد بود سرمایه بیمه شده را به صورت یکجا یا به شکل مستمری به او یا ذینفع بپردازد. با این که بیمههای زندگی در رشد و توسعه صنعت بیمه اهمیت فراوانی دارند، اما بر اساس اطلاعات سالنامه آماری صنعت بیمه، ضریب نفوذ بیمههای زندگی بسیار پایین میباشد. یکی از دلایل آن بازخرید بیمهنامههاست. لذا، ضروری است تا علاوه بر مدنظر قرار دادن راهکارهایی جهت افزایش تقاضا توسط صنعت بیمه، راهکارهایی نیز برای نگهداری مشتری و جلوگیری از بازخرید بیمهنامههای زندگی توسط شرکتهای بیمه در نظر گرفته شود. بر این اساس، شناسایی و تجزیه و تحلیل رفتار و استخراج الگوهای ریزش مشتری همیشه یکی از راهکارهای مدیران ارشد و میانی بسیاری از شرکتهای بیمه جهان است تا بر مبنای آن، برنامههایی در جهت حفظ مشتریان بیمههای زندگی در شرکت بیمه مورد استفاده قرار گیرد. برای تحلیل بهتر این موضوع نیاز به استفاده از روشها و ابزارهای پیچیدهای میباشد. با وجود مدلها و روشهای مختلف ارائه شده، هنوز هم فرصتهای مطالعاتی زیادی در این زمینه وجود دارد که در این پایان-نامه با توجه به مزیتها، از رویکرد شبکههای بیزی استفاده شده است. در این تحقیق، با در نظر گرفتن عوامل موثر شناسایی شده بر بازخرید بیمه زندگی به کمک مرور ادبیات، فرایندی برای ساخت مدلی یکپارچه ارائه شده و نهایتا براساس این فرایند مدلی طراحی گردید. همچنین عملکرد مدل به کمک سناریوهای مختلف صحتسنجی شد. این پژوهش با استفاده از تکنیک مشاهده و مصاحبه و کمک گرفتن از نرمافزار آجیناریسک در پی آن است که بتواند فرایند ارزیابی احتمال بازخرید و اولویتبندی عوامل را انجام دهد. مصاحبه با کارشناسان و مدیران شرکت بیمه ایران صورت گرفت و به کمک تجزیه و تحلیل مدل، مدیران متوجه شدند که وضع شرکت از نظر میزان بازخریدی متوسط روبه پایین است. اما به دلیل وجود رقبا در بازار بیمه، مدیران قصد دارند که احتمال بازخریدی را به صفر نزدیک کنند