در این پژوهش تحلیل حساسیت و تحلیل سناریوی ریسک زلزله با محوریت روش شبکه بیزی، به عنوان یکی از ابزارهای مدیریتی ریسک شاخص زلزله انجام شد. طراحی و مقداردهی شبکه بیزی بر مبنای نظر کارشناسان صورت گرفت؛ به این ترتیب که ابتدا برای فرآیند مورد مطالعه، مراحل، ریسک ها و عوامل ایجاد کننده ریسک، شناسایی و سپس روابط علی بین عوامل ایجادکننده ریسک در هر مرحله از فرآیند استخراج شد. پس از طراحی ساختار شبکه بیزی، مقداردهی به شبکه از طریق تکمیل پرسشنامه توسط کارشناسانی با حداقل سه سال سابقه کار در فرآیند مورد مطالعه، انجام گردید. در نهایت پس از پیاده سازی شبکه برای فرآیند، انواع تحلیل های مدیریتی ریسک زلزله از طریق انجام تحلیل حساسیت و تحلیل سناریو برای دو منطقه با بافت فرسوده و منطقه نوساز و گسلدار برای شهر قم، استخراج شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که با بررسی میزان شاخص ریسک زلزله، میزان اثرگذاری ریسک بالا و خیلی بالا در بافت فرسوده بیشتر از منطقه نوساز و گسل دار است و نیازمند توجه بیشتری از سوی سازمان مدیریت بحران است. در هر دو منطقه مورد مطالعه، اولویت بررسی برای گره های خسارت بوده، بنابراین اولویت بررسی ریسک با این بخش از عوامل موثر بر ریسک می باشد. همچنین حساس ترین گره موثر بر شاخص ریسک زلزله در بافت فرسوده، ریسک آسیبپذیری بافت منطقه و همچنین توزیع جمعیت در منطقه بوده ولی ریسک رخداد زلزله، بیشترین اثرگذاری را بر شاخص ریسک زلزله در منطقه نوساز و گسل دار دارد
