1404/02/01
طیبه مدرکیان

طیبه مدرکیان

مرتبه علمی: استاد
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 6603479983
دانشکده: دانشکده شیمی و علوم نفت
نشانی: دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده شیمی
تلفن: 08138257407

مشخصات پژوهش

عنوان
پطراحی حسگرهای الکتروشیمیایی اصلاح شده با نانو ذرات و اصلاحگرهای مختلف برای تشخیص و اندازه گیری پروتئین اکتیواز، انانتیومرهای داروی ناپروکسن و آمینو اسید کایرال فنیل گلایسین
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
: لوودوپا، اسکوربیک اسید، D-فنیل گلایسین، L-فنیل گلایسین، انانتیومرهای ناپروکسن، پروتئین اکتیواز، زیست حسگر ،تک لایه خود انباشته شده، توالی ال-لیزین، نانوذرات روی اکسید، نانوذرات طلا، نانولوله های کربن، میکروسکوپ الکترونی روبشی، ولتامتری چرخه ای، ولتامتری پالس تفاضلی ، اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی.
سال 1396
پژوهشگران فاطمه کفراشی(دانشجو)، عباس افخمی عقداء(استاد راهنما)، طیبه مدرکیان(استاد مشاور)

چکیده

در بخش اول این تحقیق، یک الکترود خمیر کربنی اصلاح شده توسط میکروذرات پلی گلایسین ، نانو ذرات روی اکسید ونانو لوله های کربنی چند دیواره برای اندازه گیری لودوپا در حضور اسکوربیک اسید معرفی شده است. پاسخ الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی ، ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامترهای تجربی مختلف شامل pH بر پاسخ حسگر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که اکسیداسیون این ترکیب تحت کنترل فرایند جذب سطحی می باشد. تحت شرایط بهینه، محدوده ی خطی 0/500-0/5 میکرومولار و حد تشخیص 08/0 میکرومولار در نمونه های حقیقی برای لوودوپا به دست آمد. کاربرد عملی الکترود اصلاح شده در نمونه های ادرار و نمونه های دارویی بررسی شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده های آزمایشگاهی نمونه های ادرار و دارویی نشان داد که با استفاده از روش پیشنهادی تعیین الکتروشیمیایی دقیق و حساس لوودوپا امکان پذیر می باشد. در بخش بعدی پایان نامه، یک روش ساده و مؤثر برای تهیه حسگرالکتروشیمیایی کایرال برای تجزیه و تحلیل ترکیبات کایرال، گزارش داده شده است. اساس کار الکترود اصلاح شده برمبنای اختلاف برهم کنش انانتیومرهای های ناپروکسن با سطح الکترود اصلاح شده با ترکیب کایرال می باشد. سطح کایرال بر روی الکترود طلا اصلاح شده با نانوذرات طلا و ال-سیستئین ساخته شد. برای بررسی ساختار و عملکرد حسگر از تکنیک های میکروسکوپ روبش الکترونی، اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی و ولتامتری چرخه ای استفاده شد. نتایج نشان داد که برهم کنش انانتیومر S-ناپروکسن با سطح کایرال نسبت به R-ناپروکسن بیشتر است و کاهش بیشتر جریان برایS -ناپروکسن، تائید کننده ی این مطلب است. اثر پارامترهای تجربی مختلف شامل pH و زمان بر پاسخ حسگر بررسی شد. سپس، با استفاده از اندازه گیری تغییر در جریان پیک اندی توسط تکنیک ولتامتری چرخه ای در پروب فرو/فری سیانید منحنی کالیبراسیون هر دو انانتیومر ناپروکسن به تنهایی و در حضور هم رسم شد. نتایج نشان می دهد که حسگرالکتروشیمیایی کایرال پیشنهاد شده با حساسیت بالا و گزینش-پذیری مطلوبی می تواند برای شناسایی و اندازه گیری انانتیومرهای ناپروکسن استفاده شود. در بخش سوم این تحقیق، از حسگر الکتروشیمیایی ساده کایرال که در بالا ذکر شد، برای تعیین کمی انانتیومر D- فنیل