واقع گرایی (رئالیسم) تحلیل اجتماعی و بررسی تجسم زندگی انسان در جامعه، روابط میان فرد و جامعه و ساختمان خود جامعه است. رئالیسم بمثابه یک مکتب ادبی در آثار قرن بیستم به ویژه داستان و نمایشنامه پدیدار گشت. در این میان، نمایشنامه به عنوان یک اثر هنری قابل اجرا، در ترسیم واقعیت های جامعه نقش مهمی ایفا می کرد. «علی احمد باکثیر» (1969-1910) نویسنده واقع گرای مسلمان و متعهد عرب در قرن بیستم است که اسلام گرایی ادبی وی در آثارش کاملاً هویدا می باشد. نمایشنامه «حبل-الغسیل» از آثار رئالیستی وی به شمار می آید که نگرش اسلامی نویسنده در آن مشهود است و وقایع مصر را در زمان حکومت سوسیالیست ها به تصویر می کشد. پژوهش حاضر می کوشد با روش توصیفی- تحلیلی و استخراج نمونه هایی از مضامین رئالیستی از گفتگوهای نمایشنامه «حبل الغسیل»، چگونگی ظهور مضامین فوق را در این نمایشنامه بررسی نماید و از این طریق به دیدگاه نویسنده در تبیین اوضاع جامعه مصر پی ببرد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نگرش اسلامی نویسنده در گفتگوهای نمایشی، غالباً به صورت انتقاد از جامعه سوسیالیستی و طرفداران آن نمود یافته است. از سوی دیگر، «باکثیر» در به تصویر کشیدن مضامین رئالیستی در اغلب موارد، اصل اعتدال را در کلام خود رعایت کرده؛ امّا در گفتگوهایی که برای تبیین چهره «عبدالکریم قاسم» و قیام شعوبیه به کارگرفته، تا حدی افراط و تندروی نموده است
