ادبیات پایداری گویای دردها و رنج هایی است که در برهه ای از تاریخ بر ملّتی وارد آمده است. شناخت عناصر پایداری وچگونگی کارکرد عنصر مکان در ارائه ی این عناصر و همچنین ارتباط و اثر گذاری این دو بر یکدیگر امری حائز اهمیت است. نویسندگانِ رمان به ویژه رمان های مقاومت، درآثار هنری خود به عنصر مکان اهتمام ویژه ای مبذول داشته اند به گونه ای که مکان در آثار آنان نقشی برجسته و اثرگذار در حوادث و شخصیت ها یافته است. رمان«ذاکره الجسد» اثر احلام مستغانمی(1953- ) نویسنده الجزایری، رمانی سرشار از انواع مکان است. پژوهش حاضر در پی آن است که با روش توصیفی-تحلیلی چگونگی کارکرد انواع مکان (باز، بسته، انتقالی و دوگانه)را در ظهور مضامین پایداری ملت الجزایر در این رمان مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد؛ در میان مکان های بسته، مکان بسته اجباری (زندان کدیا) و در میان مکان های باز، قسنطینه با اماکن مختلف، نقش مهمی در تبیین مضامین پایداری ایفا نموده است. مهم ترین جلوه های پایداری ظهور یافته در انواع مکان های داستان ذاکره الجسد عبارتند از: وطن دوستی، حفظ یاد و خاطره ی شهدا ورهبران انقلاب الجزایر و شکنجه های وارد شده بر آنان.
