به سبب تغییرات اجتماعی که پس از جنگ جهانی دوم در دنیا اتفاق افتاد، رویکرد غالب مردم به موضوع راحتی حیوانات بهبود یافت و باعث شد که مطالبه عمومی از دامپزشکان، اشراف بیشتر به موضوع راحتی حیوانات در کنار درمان آنها باشد. بطور سنتی، استفاده آسیب رساننده به حیوانات دربرنامه ی آموزشی دامپزشکی در دروسی نظیر جراحی یک موضوع همه گیر و جهانی است و بی هیچ شکی، آموزش جراحی دامپزشکی همانند سایر رشته ها و در هر سطح و پایه ای ناگزیر از وفق یافتن با تغییرات شگرف تکنولوژیک و اجتماعی است که تمام جنبه های زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار داده اند. به هر حال آموزش دامپزشکی باید با استفاده از جایگزین های بهتر بجای استفاده نامناسب از حیوانات در آموزش، اصلاح شود. جراحی دامپزشکی نیازمند نوعی بازنگری است تا ضمن برآوردن نیازهای دامپزشکان، انتظارات عمومی را نیز تامین کند. توسعه ی تکنولوژیک، گستره وسیعی از ابزار و تکنیک های پیشرفته را به ارمغان آورده است که می توانند جایگزین روش های کهنه آموزشی شوند. نگارنده، همگی جراحان دامپزشکی کشور را به بحث و تبادل نظر در مورد روش های موثر وفق یافتن آموزش جراحی با تغییرات فکری و اجتماعی روز فرامی خواند.
