سیامک یاری

تهدید فزاینده سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتیبیوتیک یک چالش جدی برای سالمت عمومی جهانی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان مقاومت جدایههای استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از لارو پشه کولکس در برکه های اب شهرستان زابل بود. تعداد 116 نمونه که هر نمونه حاوی 26 لارو پشه از 16 برکه در فصول بهار و تابستان از مناطق شهرستان زابل جمع آوری شد. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و شستشو داده شد سپس 1 سی سی PBS یک درصد به آنها اضافه شد و توسط همزن هموژنیزه گردید. سپس رقت سازی سریالی انجام و در محیطهای کشت بردپارکر و مانیتول سالت آگار کشت داده شد. کلنیهای رشد کرده با استفاده از روشهای بیوشیمیایی رایج میکروبشناسی تأیید هویت شد. بیوتیپینگ جدایه ها با استفاده از روش پیشنهادی Devriese انجام شد. مقاومتهای آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار دردیسک انجام شد. بیشترین میزان مقاومت جدایه ها به آمیکاسین اگراسیلین و آمپیسیلین و بیشترین میزان حساسیت مربوط به سیپروفلوکساسین فورازولیدون و اریترومایسین بود. تجزیه و تحلیل بیوتیپینگ نشان داد که 06 درصد متعلق به اکوارانسانی، 26 درصد به اکوار مرغ و 1 درصد به اکوار گاوی بود. عالوه بر این، 16 ایزوله بیوتایپهای غیر اختصاصی (NHS)را نشان دادند، در حالی که 21 ایزوله با استفاده از زوش مورد مطالعه قابل تایپینگ نبودند. این مطالعه بر نقش بالقوه این ناقلین در انتشار پاتوژنهای مقاوم به آنتی بیوتیک در جوامع تأکید و اهمیت این بیماری را برجسته می کند