سیامک یاری

چکیده: بیماری آلزایمر یک بیماری پیش رونده و غیر قابل برگشت است که در نهایت به از دست رفتن نورونها و تحلیل عصبی منجر میشود و با از دست دادن تدریجی یادگیری، حافظه و عملکرد فکری مشخص میشود. بر اساس یافتهها استرس اکسیداتیو مهم ترین فرضیه دخیل در پاتوفیزیولوژی بیماری آلزایمر است که در آن رادیکالهای آزاد منجر به آسیب سلولی، آسیب شناختی وکاهش حافظه میشود. پونیکالاگین ماده اصلی آنتیاکسیدانتی موجود در انار است و دارای فعالیتهای فیزیولوژیکی زیادی از جمله خواص آنتی اکسیدانت و ضد التهابی قوی است. تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین پاتولوژی مشابه بیماری آلزایمر ایجاد میکند که باعث التهاب عصبی و استرس اکسیداتیو و به دنبال آن اختلال درحافظه ویادگیری میشود.درمطالعه حاضر اثرات محافظتی و درمانی پونیکالاگین در برابر اختلال حافظه ناشی از استرپتوزوتوسین بررسی شده است. در این مطالعه از 01 سر رت 951 گرم و در پنج گروه آزمایشی استفاده شد.گروه کنترل-گروه شم که سالین دریافت - نر نژاد ویستار با محدودهی وزنی 911 کرده.- گروه کنترل مثبت که پونیکالاگین دریافت کرده.-گروه دریافت کننده استرپتوزوتوسین و - گروه درمان که ،3 mg/kg استرپتوزوتوسین و پونیکالاگین دریافت کردند. استرپتوزوتوسین به صورت درون بطنی به مغز حیوان تزریق شد )دوز 0/1 و به مدت 3 روز تزریق شد. 05 روز پس mg/kg دو بار با فاصله 08 ساعت(. همچنین پونیکالاگین به صورت درون بطنی با دوز از تزریق استرپتوزوتوسین به منظور بررسی توانایی یادگیری و حافظه، تستهای رفتاری و پس از آن مطالعات بافتی صورت تحلیل شد. حافظه شناختی با تست تشخیص شی جدید، Prism گرفت. در آخر نیز دادههای جمعآوریشده با استفاده از برنامه یادگیری احترازی غیر فعال با استفاده از تست شاتل باکس، حافظه فضایی با ماز آبی موریس و ماز بارنز و اضطراب با ماز مرتفع بعلاوه سنجیده شد. تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین برای ایجاد مدل آلزایمر، باعث اختلال و کاهش حافظه در تستهای رفتاری گردید. در حالی که پونیکالاگین باعث بهبود حافظه در گروه درمان شد. همچنین در نتایج بافت شناسی،تعداد سلولها در هیپوکامپ در رتهای آلزایمری در مقایسه با گروه کنترل کاهش قابل توجهی نشان میدهد.گروه آلزایمری همچنین CA ناحیه 1 هیپوکامپ را نشان داد. باتوجه به CA در مقایسه با گروههای دریافت کننده پونیکالاگین نیزکاهش تعداد سلولها در ناحیه 1