در این پروژه کمپلکس های Cu(II)، Co(II)، Zn(II)داروی کارودیلول (CAR) سنتز و توسط آنالیز عنصری (CHN)، اندازه-گیری های هدایت، ولتامتری چرخه ایی، طیف سنجی مادون قرمز و ماوراء بنفش-مرئی مورد شناسایی قرار گرفتند. برهم کنش کارودیلول و کمپلکس های آن با DNA تیموس گوساله توسط تیتراسیون طیف سنجی ماوراء بنفش-مرئی، خاموشی فلورسانس، فلورسانس رقابتی، ولتامتری پالسی تفاضلی، ویسکوزی متری واثرقدرت یونی نمک بررسی شده است. ثابت اتصال تخمین زده شده برای کارودیلول وکمپلکس های Cu(II)، Co(II) و Zn(II) آن به صورت CAR Co(II) > Cu(II) > Zn(II) ≥ اندازه گیری شد که نشان می دهد کمپلکس [Co(CAR)Cl2] بیشترین ثابت اتصال به ct-DNAرا دارد. هم چنین مطالعات فلورسانس رقابتی همه نمونه ها با خوست 33258 و متیلن بلو که به ترتیب پروب های اتصال شیاری و میان جاگیر هستند نشان داد که کارودیلول و کمپلکس های آن قادرند فقط متیلن بلو را از رشته های DNA رها سازند که تایید می کند کارودیلول و کمپلکس های آن از طریق نوع اتصال میان جاگیر به ct-DNA متصل می شوند. علاوه بر این، اندازه گیری های ویسکوزیته نتایج بدست آمده از مطالعات فلورسانس رقابتی را تایید می کنند.