شماری از آثار به دلایلی گوناگون نزد محققان جایگاهی ویژه می‌یابند و در حیطه‌ای خاص «دوران‌ساز» یا «نقطۀ آغاز» یا «نقطۀ عطف» خوانده می‌شوند؛ آثاری که ذوق هنری و ادبی را در چنگ خود می‌گیرند، بر نسل‌هایی فرمان می‌رانند و فرم و محتوایشان سرمشق تحقیقات و روش‌ها و آفرینش‌ها در ادوار بعد می‌گردد؛ یکی بود یکی نبود محمدعلی جمال‌زاده، بوف کور صادق هدایت، افسانۀ نیما یوشیج، هوای تازۀ احمد شاملو، سخن و سخنوران بدیع‌الزمان فروزانفر و سیر حکمت در اروپای محمدعلی فروغی __ کتابی که انگیزه‌های تألیفش هوشمندی نویسندۀ بی‌بدیل آن را آشکار می‌کند __ نمونۀ اعلای آثاری در زمینۀ داستان و شعر و تحقیقات ادبی و فلسفه‌اند که در ایران قرن بیستم درخشیدند و الگو شدند. «گزیدۀ اشعار سبک هندی» که مرکز نشر دانشگاهی در سال 1372 منتشر کرد «نقطۀ آغاز» آثاری است که دایرۀ منتخباتِ سبک هندی را از سروده‌های صائب و کلیم فراتر برد و از دیگر گویندگان و سخنورانی ناشناخته‌تر در این شیوه شعرهایی درخشان ارائه داد.
