در شمارۀ 153 مجلۀ بخارا (سال بیست و هفتم، آذر و دی 1401، صص 153-180) «نُه شعر نویافته از احمد شاملو» را با نام‌های «گل‌های سرخِ خون»، «نفَس»، «پیانوزنِ میهمانخانۀ بندر»، «هیچ شحنه»، «تئاتر»، «قصۀ رومی»، «از شاعری به سربازی»، «الماس‌ها و مردمک‌ها»، «با ضربه‌های طبل» منتشر کردم. در آن‌وقت به‌رغم جست‌وجوی بسیار، نتوانستم دورۀ کامل هفته‌نامه‌های مصلحت آتشبار را بیابم. اکنون که مصلحت و آتشبار دستیاب شده‌اند منظومۀ «ویران‌سرایی در زراسب» (آتشبار، یک‌شنبه، 3 خرداد 1332، شمارۀ 9 (دورۀ جدید)، صص 4-5) و شعر «درخت» (مصلحت، شنبه، 27 دی 1331، شمارۀ 114، صص 1-2) را نیز به فهرست نویافته‌ها می‌افزایم؛ بنابراین، شمار شعرهای نویافتۀ شاملو تا امروز یازده شعر است. این شعر و منظومه نیز به گمانم در مجموعۀ از میان‌رفتۀ آهن‌ها و احساس جای داشته‌اند، یا اینکه شاملو خود نتوانسته بود در سال‌های بعد نسخه‌ای از آنها بیابد.
