شعر فارسی از روزگار مشروطه تا امروز با مطبوعات پیوندی ناگسستنی داشته و سروده‌های فراوانی از گویندگان، نخست در روزنامه‌ها و مجله‌ها منتشر شده است. سیّداشرف‌الدین قزوینی (گیلانی)، فرخی یزدی و میرزادۀ عشقی شعرهایشان را نخست در روزنامه‌های خود یا دیگر جراید طبع کردند. ترسیم ریشه‌ها و چشم‌انداز و پست و بلندِ ادبیات مدرن ایران بدون شناخت و بررسی نقشِ دقیق مطبوعات فارسی از عصر قاجار تا پایان عصر پهلوی و سقوط سلطنت، سترون و ناتمام خواهد بود؛ نشریاتی که با حمایت و تشویق و تقبیح، جریان‌ها و گفتمان‌های ادبی را ساختند، گاه تخریب یا نابود کردند و بوطیقای مقبولِ اردوهای متنوع شعر و ادبیات را مقابل هم گذاشتند. جست‌وجو در نشریات و ارزیابی‌شان از جوانب متنوع بسیار سودمند خواهد بود و یکی از حیطه‌هایی است که در پژوهش‌های آکادمیک مغفول مانده و نیکوست که محققان و دانشجویان کوشا به جای پرداختن به موضوعاتِ تهیِ دهان‌پُرکن به این ساحت عنایتی کنند. سال‌هاست تحقیقات دانشگاهی ما که می‌باید سرمشق پژوهش‌های ادبی باشد به میدان پُرگرد و غبارِ نظریه‌های ادبی بدل شده و سالانه پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها و مقاله‌های بی‌شمار با موضوعاتی مضحک و عجیب، و نتایجی نامعلوم به ترفندهای مکانیکی با واپسین حیله‌های «سَلخ و اِلمام و انتحال» تولید می‌شوند، نظریه‌هایی که اغلب نه دانشجو درکی درست و عمیق از آن دارد و نه استاد! نظریه‌ها که بر کشف حقیقت و استدلال منطقی و پرهیز از درهم بافتن اندیشه‌های متناقض و پراکنده‌گویی استوارند به مهمل‌نویسی با اصطلاحات فروکاسته شده؛ فی‌المثَل نظریه‌ای واحد که در غرب نیز از جانب متخصصانِ خبره در تحلیل متونی مشخص به کار گرفته می‌شود، اینجا به دستِ نااهلان در بررسی اوستا و شاهنامه و تاریخ بیهقی و ذخیرۀ خوارزمشاهی و بوف کور و قیصرنامۀ ادیب پیشاوری و شعر نیمایی و سپید و داستان‌های ناتورالیستی و سبک‌ها و مکتب‌ها و آثار چهره‌های مختلف به کار بسته می‌شود و نویسندگان دستاوردهای تحقیق خویش را «بکر و بدیع» خوانده و بر دایره می‌ریزند! و کسانی دیگر «آنیما» و «آنیموسِ» سعدی و جلال‌الدین بلخی و خاکشیر اصفهانی و سیمین بهبهانی را یک‌جا عیان می‌کنند! یکی از ثمرات کاوش مطبوعات، یافتن شعرها و یادداشت‌‌ها و نامه‌ها و سایر ریخته‌های قلمیِ شاعران و نویسندگان است که در این اوراقِ زرد و پیر پنهان مانده‌اند. نُه شعر نویافته از احمد شاملو که در ادامه خواهد آمد حاصل همین جست‌وجوهاست.
