کار هرکس معرِّف اوست و از آن پس هرآنچه گفته شود در دایرۀ حواشی است؛ از این روی، من عزم پاسخ به یادداشت ایشان را نداشتم؛ اما به حکم این مثل عربی که: «تَرکُ الجَوابِ داعِیَهٌ لِلإِرتیابِ» (پرهیز از پاسخگویی گاه شبهه‌آفرین می‌شود) فقط محض زدودن پاره‌ای ابهام‌ها این سطرها را می‌نویسم و دیگر __به‌رغم خواست ایشان که می‌کوشند ناداشته‌های آثارشان را با هیاهو و نشاندن خود در مقامِ «طفلک» پُر کنند__ در میدان این مجادلۀ قلمی، تجدید مطلع نخواهم کرد؛ زیرا کتاب‌های ایشان و مقالات من خود زبانی گویا دارند و حاجت به نزاع دوجانبه نیست و خوانندگان از کیفیت نثر و شیوۀ استدلال او در آثارش و نیز آن جوابیه، حدود دانش وی را در‌می‌یابند.
