امروزه وجود خرده فرهنگ های متعدد در جوامع و ارتباط آن با وفاق اجتماعی به مسئله ای مهم در ساختار جهان مدرن تبدیل شده است.هویت قومی تنها یکی از هویت های جمعی چند گانه فرد است که چگونگی ارتباط آن با هویت ملی نقش مهمی در انسجام و یا عدم انسجام جامعه دارد . این مقاله با طرح رابطه بین هویت ملی و هویت قومی در دو سطح خرد و کلان و باتاکید بر نظریه تاجفل و جنکینز در خصوص نظریه هویت اجتماعی و مقوله بندی در سطح خرد و دیدگاه تکثرگرایی در سطح کلان به بررسی این رابطه می پردازد . جمعیت آماری این پژوهش را جوانان 30-20 سال شهر خرم آباد تشکیل می دهند.نمونه گیری با روش خوشه ای انجام شده و حجم نمونه 360 نفر بوده است. اطلاعات مورد نیاز با کاربرد روش پیمایش و ابزار پرسش نامه جمع آوری و سپس تجزیه و تحلیل شده است. یافته های پزوهش نشان می دهد که بین میزان گرایش به هویت ملی و گرایش به هویت قومی رابطه معنی داری وجود دارد به نحوی که با افزایش میزان گرایش هویت ملی، میزان گرایش به هویت قومی نیز افزایش می یابد و برعکس. علاوه بر آن بین میزان گرایش به هویت قومی و جنسیت، رابطه معناداری وجود ندارددر حالی که بین متغیرهای وضعیت اشتغال و سطح سواد و تحصیلات با گرایش به هویت قومی رابطه معنی دار و مثبتی برقرار است.
