از دیرباز تجار، حقوق دانان، موسسات و سازمان های بین المللی اعم از سیاسی، حقوقی و تجاری در راستای تسهیل و توسعه تجارت بین المللی و از بین بردن موانع تلاش هائی کرده اند و به عنوان نتیجه این تلاش ها، می توان به کنوانسیون های 1930و1931 ژنو در خصوص حقوق ناشی از برات، سفته وچک وکنوانسیون 1988آنسیترال در خصوص برات وسفته بین المللی اشاره کرد. کشورها هم برای همراهی با این تلاش ها یا به طور مستقیم به این کنوانسیون ها پیوسته اند یا این که مقررات داخلی خود را در راستای این کنوانسیون ها اصلاح کرده اند. باتوجه به اینکه تدوین کنندگان و پیشگامان کنوانسیون های مزبور به نظام های حقوقی متفاوت مربوط اند و همین طور کشورهای پیوسته به این کنوانسیون ها دارای پیشینه حقوقی خاص خود هستند که در نحوه تفسیر مواد کنوانسیون موثر است و موجب شده است که هریک تفسیر خاص خود را از مواد کنوانسیون داشته باشد، با وجود این تلاش ها هنوز آن یکنواختی مطلوب حاصل نشده است وبرخی اختلافات هنوز هم وجود دارد .شناسائی این اختلافات و تلاش درجهت کاهش یا از بین بردن آن هنوز هم در راستای تسهیل تجارت بین المللی واطمینان دادن به فعالان در این عرصه، مطلوب وکارساز است. در این کتاب، حقوق ایران در مورد اسناد تجاری طرح، تحلیل و با کنوانسیون های بین المللی ژنو و آنسیترال مقایسه خواهد شد.
