سنبل ناظری

ترکیبات نفتی یکی از عوامل اصلی آلودگی محیط های آبی و خاکی محسوب می شود. در سال های اخیر روش های بیولوژیکی به عنوان روشی دوستدار محیط زیست و مقرون به صرفه در کنار روش های فیزیکی و شیمیایی برای پاک سازی محیط های آلوده استفاده شده است. در این خصوص تولید بیوفیلم به‌عنوان یکی از ویژگی‌های مهم در بقاء و ماندگاری باکتری‌های مفید، مورد توجه محققان قرار گرفته است. بیوفیلم مجموعه‌ای از سلول‌های یک یا چند گونه باکتریایی است که توسط مواد پلیمری احاطه شده است. علاوه بر باکتری‌ها، در بیوفیلم ممکن است قارچ‌ها، جلبک‌ها و پروتوزوآها نیز یافت شوند. در این پژوهش به بررسی تشکیل بیوفیلم توسط میکروارگانیسم های تجزیه کننده نفت پرداخته شده است. تعداد 10 باکتری تجزیه کننده نفت از لحاظ تشکیل بیوفیلم با هم مقایسه شده است. باکتری ها ابتدا در محیط کشت مایع، NB و LB رشد داده و سپس تشکیل بیوفیلم توسط آزمایش متیل بلو انجام شده است. برای تشخیص حضور کربوهیدرات و پروتئین در بیوفیلم به ترتیب از روش مولیش وروش لوری استفاده شده است. به منظور بررسی تجزیه بیوفیلم، بیوفیلم های تولید شده در محیط یک درصد ترکیبات نفتی قرار گرفت و تجزیه نفت توسط روش های کروماتوگرافی بررسی شده است. نتایج نشان داد که از دو محیط کشت مورد بررسی محیط کشت LB برای تولید بیوفیلم مناسب تر بود. در pH خنثی بیشتر میکروارگانیسم ها (B3، B7، B12 ، B11 ، B14 و B19) توانایی تولید بیوفیلم را داشتند. در محیط LB و pH9 بیشترین قطر بیوفیلم حاصل شد. در این شرایط میکروارگانیسم B6 با قطر 2 میلی‌متر بیشترین ضخامت و میکروارگانیسم B7 و B12 با قطر 5/1 میلی‌متر در رده بعدی قرار داشتند. مناسبترین دما برای تشکیل بیوفیلم 40 درجه سلسیوس بود. در دمای 5 درجه سلسیوس بیوفیلم تشکیل نشد، هرچند در کشت میکروارگانیسم B12 و B11 بیوفیلم بسیار نازک و ضعیف مشاهده شد. در محیط کشت حاوی نفت 2 و 5 درصد، تفاوتی در تشکیل بیوفیلم دیده نشد.