آگاهی بر سرعت معدنیشدن کربن و نیتروژن از منابع مختلف آلی یک عامل کلیدی برای تعیین نیاز کودی نیتروژن گیاه با کمترین آثار منفی زیستمحیطی است. در سالهای اخیر از بیوچار به عنوان یک بهساز به منظور کربناندوزی و حفظ حاصلخیزی خاک استفاده شده است. هدف از انجام پژوهش اخیر بررسی تاثیر بیوچار بر معدنیشدن کربن و نیتروژن خاکهای تیمارشده با کود مرغی میباشد. در این پژوهش از لایه 0 تا 20 سانتیمتری یک خاک کشاورزی در پشت گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا نمونهبرداری شد. بهنمونههایخاک، مقدار 2 درصد کودمرغی اضافه شد. همچنین نمونه خاک بدون کود دامی نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. سپس به خاکهای دارای و بدون کود دامی مقادیر 5،0/2 و 5 درصد از بیوچار کاه گندم (ساختهشده در دمای 450 درجه سانتیگراد) افزوده شد.نتایج نشان داد که بیوچار باعث افزایش معدنیشدن کربن در خاکهای تیمار شده با کود مرغی شد و در خاک شاهد تاثیر کاهشی ولی غیرمعنیدار داشت. این مسئله نشاندهنده آن است که وجود ترکیبات آلی با نیتروژن زیاد میتوانند اثر کربناندوزی بیوچار را کاهش دهند.تاثیر بیوچار بر معدنی شدن نیتروژن درخاک های تیمار با کود مرغی وخاک شاهد معنی دار نبود.
