پژوهش اخیر با هدف بررسی تاثیر کرم خاکی، کاربرد کود گاوی و بیوچار آن و برهمکنش آن ها بر چگالی ظاهری، تخلخل، هدایت هیدرولیکی اشباع، پایداری خاکدانه و توزیع خاکدانه ای کربن انجام شد. بدین منظور، خاک با مقادیر 0، 1، 2 و 5 درصد کود گاوی و بیوچار آن در بودن و نبودن کرم خاکی در سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ترکیب و به مدت30 و 90 روز انکوباسیون شد. نتایج نشان داد که اگرچه تاثیر کود گاوی بر کاهش چگالی ظاهری، افزایش تخلخل، هدایت هیدرولیکی و پایداری خاکدانه ها بیشتر از بیوچار آن بود ولی با گذشت زمان از شدت اثر کود گاوی بر ویژگی های فیزیکی خاک در برابر بیوچار آن کاسته شد. همچنین کربن خاکدانه های 4-2، 2-25/0 و 25/0-05/0 میلی متری به مقدار 8/42، 8/27 و 1/20 درصد در زمان 30 روز و به مقدار 2/27، 7/28 و 6/20 درصد در زمان 90 روز انکوباسیون در تیمارهای کود گاوی بیشتر از بیوچار آن بودند. کرم خاکی باعث افزایش بیشتری در کربن خاکدانه های کوچک شد و ویژگی های فیزیکی خاک را بهبود بخشید ولی چنین تاثیری بر چگالی ظاهری و تخلخل خاک در تیمار کود گاوی بیشتر از بیوچار آن بود. در مجموع، اگرچه تاثیر کود گاوی بر بهبود کربن خاکدانه ها و ویژگی های فیزیکی خاک بیشتر از بیوچار آن بود ولی به نظر می رسد که بیوچار باگذشت زمان تاثیر پایدارتری بر ویژگی های فیزیکی خاک دارد. همچنین کرم خاکی می تواند ذخیره کربن در خاک را افزایش و برخی ویژگی های فیزیکی خاک را در حضورکود گاوی بهتر از بیوچار بهبود بخشد