نی ) phragmites australis ( گونهای همه جا زی با پراکنش وسیع بوده که به آسانی رشد کرده و رشد بیش از حد این گونه آبزی در دریاچه زریوار به معضلی تبدیل شده است. هدف از این مطالعه ارائه راهکاری برای برداشت گیاه نی از دریاچه زریوار بدون آسیبرسانی به محیط زیست دریاچه و محیط پیرامونی آن و بررسی پتانسیل استفاده از آن به عنوان کود آلی در خاکهای کشاورزی اطراف دریاچه میباشد، به همین منظور سینتیک رهاسازی فسفر و پتاسیم و فلزات سنگین بررسی شد. این پژوهش در قالب آزمایش اسپلیت دارای دو کرت در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد، که مقدار فسفر تجمعی رها شده بعد از 2352 ساعت از 4 / 12 تا 3 / 127 در تیمار شاهد به 9 / 18 تا 1 / 150 در تیمار 3 % گیاه نی افزایش یافت و برای پتاسیم در تیمار شاهد از 6 / 269 تا 1 / 2206 و در تیمار 3 % گیاه نی از 2 / 322 تا 3 / 2584 میلی گرم بر کیلوگرم بود، که نتایج نشان داد از لحاظ آماری اندام هوایی گیاه نی دارای مقادیر معنیداری از عناصر فسفر و پتاسیم بود که برای تغذیه گیاهان مفید میباشد، و گیاه نی از لحاظ فلزات سنگین )آهن، نیکل و روی( آلودگی برای محیط ایجاد نمیکند و همچنین معادله نمایی و پارابولیک بهترین توصیف را از رهاسازی عناصر داشتند.
