اثر تغییر کاربری بر کیفیت خاک می تواند به توپوگرافی منطقه بستگی داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تغییر کاربری (مرتع به کشاورزی) و موقعیت شیب بر برخی از خصوصیات خاک در منطقه بروجن استان چهار محال و بختیاری انجام گرفت. بدین منظور دو شیب تپه با کاربری مرتع و کشاورزی انتخاب و از موقعیت های قله شیب، شانه شیب و شیب پشتی در سه تکرار نمونه برداری شد. میانگین کربن آلی و نیتروژن کل در کاربری مرتع به میزان 28 درصد بیشتر از کاربری کشاورزی بود. همچنین تغییر کاربری منجر به کاهش فعالیت ال-گلوتامیناز، میانگین وزنی قطر خاکدانه و میانگین هندسی قطر خاکدانه ها به ترتیب به میزان 26، 44 و 29 درصد شد. موقعیت شیب اثر معنی داری بر ویژگی های خاک داشت. بدین ترتیب که ویژگی های اندازه گیری شده از قله شیب به شیب پشتی کاهش یافتند. بیشترین کاهش در کربن آلی، نیتروژن کل و فعالیت ال-گلوتامیناز در اثر تغییر کاربری در موقعیت شیب پشتی مشاهده شد. نیتروژن معدنی نیز در قله شیب بیشتر از سایر موقعیت های شیب بود. بیشترین تفاوت در نیتروژن معدنی بین دو کاربری در موقعیت قله شیب مشاهده گردید. با توجه به نتایج چنین توصیه می گردد که اثرات تغییر کاربری در اراضی تپه ماهوری بیشتر مورد توجه قرار گیرد.