سیب زمینی با نام علمی (Solanum tuberosum) یکی از گیاهان مهم زراعی در جهان است. این گیاه از نظر میزان مصرف در سطح جهان بعد از برنج و گندم در جایگاه سوم قرار دارد؛ به همین دلیل این گیاه جزو گیاهان حافظ امنیت غذایی محسوب می شود. این مطالعه به منظور مقایسه 13 رقم جدید و دو رقم قدیمی تر سیب زمینی با یکدیگر و شناسایی ارقام مناسب از نظر برخی شاخصهای فیزیولوژیکی رشد، صفات زراعی و کیفیت در شرایط آب و هوایی رزن انجام شد. طرح آماری بهکار رفته درتحقیق حاضر بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. نتایج نشان داد که اکثر ارقام به ترتیب در 45 و 75 روز پس از کاشت به حداکثرهای سرعت رشد و شاخص سطح برگ رسیدند در صورتی که رقم مانیتو به ترتیب در 60 و 90 روز پس از کاشت به حداکثر شاخص های مذکور رسید. رقم ناتاشا بالاترین شاخص سطح برگ و ماده خشک بخش هوایی را به ترتیب به میزان 65/3 و 5/636 گرم بر متربع تولید نمود. ارقام بانبا و رانومی به ترتیب با بیشترین و کمترین سرعت رشد (38/15 و 2/8 گرم بر متر مربع در روز) اختلاف قابل توجهی با سایر ارقام نشان دادند. سرعت فتوسنتز خالص در ارقام پر برگ کاروسو، ناتاشا و ریبرا کمتر بود. بالاترین و پایین ترین عملکرد غده (71399 و 31921 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب در ارقام مانیتو و آگریا واقع شد. در این پژوهش ارقام از لحاظ کارایی مصرف آب و درصد پروتئین غده تفاوتی تا سطح آماری پنج درصد نداشتند در حالی که تفاوت معنیداری از نظر درصد نشاسته غده نشان دادند و بالاترین مقدار (09/18 درصد) را رقم مانیتو دارا بود. بطور کلی طبق نتایج بدست آمده، ارقام مانیتو و فالوکا برای کاشت در رزن پیشنهاد می شوند