نخود محتوای پروتئینی بالا و نقش بسیار مهمی در سیکل امنیت غذایی در جهان و بهویژه در توسعه کشورهایی نظیر ایران دارد. ایران یکی از مهمترین کشورهای آسیایی در تولید نخود است. نخود ایرانی در 33 کشور کشت میشود و سطح زیر کشت آن در ایران 656666 هکتار است. اما یکی از مشکلات بسیار اساسی، عملکرد پایین دانه نخود در ایران است. بنابراین اصلاح گیاهان روش مناسبی برای حل این مشکل است. تنوعژنتیکی، وراثتپذیری و شدت گزینش سه عامل مؤثر در پاسخ به گزینش برای یک صفت است. استفاده از روشهای آماری چندمتغیره روش مناسبی برای شناسایی تنوعژنتیکی در برنامههای اصلاحی است. بنابراین تجزیه به مولفههای اصلی، تجزیه عاملی، تجزیه کلاستر و تجزیه تابع تشخیص از جمله مهمترین روشهای آماری چندمتغیره هستند که بهصورت عمومی برای تعیین تنوع در گیاهان استفاده میشود. خیلی از محققان از روشهای آماری چندمتغیره در گیاهانی نظیر برنج، سیبزمینی، گندم و نخود استفاده کردند و اثر ژنوتیپ و صفات در نخود در ارتباط با تنوع ژنوتیپی مهمترین موضوعات در تحقیقات اخیر بوده است.
