سیدداود محمدی کهنگی

هدف ازاین مطالعه شناخت ویژگی های زمین شناسی مهندسی و میزان فرسایش پذیری خاک های برجا منطقه حیدره در سه ایستگاه متفاوت، در شمال غرب همدان است. اساس این مقاله نتایج حاصل از آزمایش های انجام شده روی خاک منطقه مورد نظر است. با مطالعه و انجام آزمایشات مربوطه بر روی خاک نمونه برداری شده مشخص شد که بر اساس رده بندی یونیفاید خاک ایستگاه Bدر رده SM قرار می گیرد و با توجه حدود روانی و خمیری دو ایستگاه A و C می توان گفت این دو خاک CL-ML می باشند. طبق آزمایش تراکم استاندارد مقدار رطوبت بهینه به ترتیب در ایستگاه A ، B وC 17، 11و 9/16 درصد و مقدار وزن واحد حجم خشک حداکثر برای آزمایش تراکم استاندارد به ترتیب در سه ایستگاه فوق 73/1 ، 85/1 و 72/1 (gr/cm3) می باشد. مقادیر آهک در نمونه های به دست آمده از ایستگاه اول و سوم مورد مطالعه بالا بوده که همین موضوع باعث بالارفتن مقاومت خاک های این محدوده شده است. همچنین افزایش آهک در نمونه های خاک منطقه حساسیت انحلال پذیری خاک ها را بالا برده و کاربرد این خاک ها را برای ساخت سازه های آبی با محدودیت مواجه می سازد. هدررفت خاک و پیامدهای ناشی از آن، امروزه یکی از مهمترین چالش های زیست محیطی به شمار می رود. فرسایش خاک در آغاز منجر به تشکیل شیار و در ادامه ایجاد خندق خواهد شد که این عمل منجر به شستشوی خاک سطحی، مواد آلی و در نهایت کاهش حاصلخیزی خاک خواهد شد. با انجم آزمایش های فرسایش، برای ایستگاه A و C شیب30 درجه و برای ایستگاه B 40 شیب درجه به عنوان شیب بحرانی درنظر گرفته شد.