نشت گازهای طبیعی به داخل تونل و یا فضاهای زیر زمینی موجب تغییر ترکیب هوای تونل شده و خطراتی را ایجاد می نماید. مهمترین این گازها عبارتند از گاز متان، دی اکسید کربن، سولفید هیدروژن، دی اکسید گوگرد و گاز رادون. این گازها را می توان به دو دسته گازهای قابل اشتعال و غیرقابل اشتعال تقسیم نمود که منابع تولید هرکدام از این گازها متفاوت است. بنابراین تشخیص نوع گازها و منشاء تولید آن، جهت ارزیابی از مخاطرات ناشی از آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. علاوه برآن پیدایش و تجمع چنین گازهایی به لایه منشاء محدود نمی شود، بلکه این گازها در داخل لایه های نفوذپذیر به حرکت در می آیند تا درسطح زمین رها شوند یا در یک تله زمین شناسی به دام افتند. این تله ها عموماً در ارتباط با لایه های چین خورده و در مجاورت آنها یافت می شوند. گاهی نیز جابجایی ناشی از گسل ها موجب کنار هم قرار گرفتن لایه ها و ایجاد یک تله گازی می شود. در این مقاله جهت کمک به برنامه ریزی و انجام اقدامات لازم جهت شناسایی گازها و مناطق حاوی آنها و بویژه ارتباط این مناطق با تشکیلات و ساختارهای زمین شناسی، ابتدا ویژگیها، منشاء، منابع تولید گازهای مضر تشریح شده و سپس ارتباط آنها با ساختارهای زمین شناسی مورد بررسی قرار گرفته است.
