سهیلا میرزائی

در بهار و تابستان 1396 درختان سیب با علائم رو به زوال در استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از ریشه و طوقه درختان آلوده انجام و نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شد. جداسازی با کشت نمونه ها روی محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار و خالص سازی با استفاده از روش نوک ریسه انجام گرفت. بر اساس خصوصیات ریخت شناختی و توالی یابی ناحیه ITS، گونه های Paraphoma radicina و Pezicula brunnea شناسایی شدند. گونه ی Paraphoma radicina دارای پیکنیدیوم های کروی به رنگ قهوه ای تا سیاه، با خارهای ظریف بوده، پیکنید های آن تا مدت نسبتا طولانی بسته باقی می مانند و بعد از بلوغ کامل با یک منفذ مشخص باز می شوند؛ دیواره آن ها نسبتا ضخیم از بافت شبه پارانشیمی می باشد. اندازه پیکنیدها 400-280 × 350-250 میکرومتر بود. کنیدی ها بیضوی و تک سلولی با اندازه ی 8/2-9/ 1× 2/5- 2/3 میکرومتر بودند. کلامیدوسپورها در این گونه به صورت ردیفی یا زنجیری تشکیل شدند. از ویژگی های متمایزکننده گونه ی Paraphoma radicina داشتن کنیدی های بدون دیواره و اندازه بیش از 5/3 میکرومتر و تولید رنگدانه طلایی رنگ در محیط کشت OA می باشد. در گونه ی Pezicula brunnea اسپوردوخیوم نیم کروی و کرم رنگ، بعد از 21 روز در محیط های کشت OA و SNA در دمای 25 درجه سانتی گراد و تناوب نوری 12 ساعت تاریکی/ 12 ساعت نور نزدیک به فرابنفش (NUV)، تشکیل شدند. ماکروکنیدی ها بیضوی، راست تا خمیده، صاف و بدون دیواره و به رنگ روشن با اندازه 8-5 × 32-15 میکرومتر بود. این گونه فاقد کلامیدوسپور و خار می باشد. این مطالعه اولین گزارش از دو گونه ی Paraphoma radicinaو Pezicula brunnea روی درختان سیب در ایران و جهان می باشد.