سلولازها از جمله آنزیم های مهم صنعتی هستند که در صنایع مختلف مانند غذا و آبمیوه، کاغذسازی، نساجی، خوراک حیوانات و کشاورزی کاربرد دارند. قارچ ها به علت ترشح سطح بالایی از آنزیم های خارج سلولی از جمله میکروارگانیسم هایی می باشند که جهت تولید آنزیم های صنعتی مانند سلولاز مورد استفاده قرار می گیرند. این پژوهش در راستای تولید آنزیم سلولاز از 79 جدایه قارچی اندوفیت جدا شده از آویشن در محیط های جامد و مایع حاوی سلولز به عنوان منابع کربنی صورت گرفت. ابتدا در یک غربال گری اولیه در محیط کربوکسیل متیل سلولز آگار 11 جدایه قارچی با فعالیت سلولازی بالا انتخاب گردید. جهت تعیین بهترین جدایه تولید کننده سلولاز، جدایه های مذکور با استفاده از روش نشت در آگار غربال گری ثانویه شدند. برای این منظور از محیط چاپک داکس تغییر یافته استفاده شد که سلولز به عنوان منبع کربنی به جای ساکارز استفاده شد. از میان جدایه های اندوفیت قارچی جدا شده از آویشن جدایه M44 (Phoma glomerata) سطح بالایی از آنزیم سلولاز را در مقایسه با بقیه جدایه ها تولید کرد. جهت بهینه سازی و سنجش کمی فعالیت سلولازی از محیط چاپک داکس مایع استفاده گردید و به صورت روزانه نمونه برداری شد. بالاترین میزان فعالیت آنزیم 96 ساعت پس از کشت حاصل گردید. جهت مقایسه تاثیر محیط های نمکی مختلف در تولید سلولاز چهار محیط نمکی متفاوت به کار رفت. محیط عصاره مخمر و نمک های معدنی محیط مناسبی برای تولید سلولاز ارزیابی گردید. از بین منابع کربنی طبیعی به کار رفته در تولید سلولاز (آویشن، کاه گندم، تفاله چغندرقند، پوست پرتقال و تفاله هویج) تفاله چغندرقند محیط مناسبی جهت تولید آنزیم بود.
