توفیق الحکیم نویسندۀ معاصر مصری(1897م- 1987) در آثار نمایش خود به ساختار توجه زیادی نموده است، نمایشنامه نویسی عربی با آثار توفیق الحکیم قدم به مرحلۀ تازه ای نهاد، به طوری که این جلوه و نمود را می توان در آثار این هنرمند به وضوح مشاهده نمود. در حوزۀ نمایشنامه البته به شکل اصولی و صحیح آن، همواره قواعد و استانداردهایی بسیار بنیادی وجود دارد که به کارگیری هر کدام از آن ها با روابط حساب شده و منطقی باعث به وجود آمدن اثری در خور توجه می شود. از آنجا که ساختار هر نمایشنامه در بر گیرندۀ شکل آن است، آن چه در این مقال می آید در واقع پژوهشی است پیرامون برخی مفاهیم در ساختار نمایشنامه چون موضوع، درون مایه، کشمکش ها، تضادها، گره افکنی و گره گشایی. پژوهش پیش رو با روش تحلیلی توصیفی این شاخص ها را در نمایشنامۀ شهرزاد توفیق الحکیم مورد بررسی و تحلیل قرار داده است.
