خنساء از بزرگ ترین زنان شاعره ی ادب عربی است و در زمینه ی رثا چنان مشهور است که کم تر شاعر تازی به پای او می رسد. مرثیه های او در سوگ دو برادرش صخر و معاویه حاکی از احساسات زنانه و عاطفه ی سرشار او است. خنساء با انتخاب مجموعه ای از گوش نوازترین قوافی و مناسب ترین اوزان و به کارگیری صنایع لفظی و معنوی ای مثل جناس، طباق، سجع، ترصیع، تسمیط و سایر افزاینده های موسیقایی و ایجاد پیوند بین مضمون و موسیقی مرثیه های خود توانسته احساسات زنانه و حزن و اندوه درونی خود را به بهترین وجه به خواننده القا کند. پژوهش حاضر بر آن است که با روش کتابخانه ای و استفاده از شیوه ی تحلیل ساختار و محتوا، موسیقی اشعار خنساء و پیوند آن با مضمون رثا را که وجه غالب اشعار اوست مورد بررسی و واکاوی قرار دهد.
