در اثر اقدامات عمرانی گودبرداری در شهرستان بروجرد واقع در استان لرستان، سیستم آبرسانی مربوط به حدود دو سده قبل شناسایی گردید. این سیستم شامل چهار گلدان سفالی بوده که از طریق سه لوله سفالی درونی به هم متصل شدهاند، به گونهای که هر بخش لوله سفالی شامل 6 یا 7 قطعه تنبوشه سفالی است. تاکنون هیچگونه پژوهش علمی در مورد نحوه کار سازه یاد شده انجام نشده است. در راستای مسئله مطرح شده سوالات مهمی قابل طرح اند: 1ـ هدف اصلی از ایجاد سازه، آبرسانی به کدام بخش از بافت تاریخی شهر بروجرد است؟ 2ـ گلدانهای بین لولههای سفالی چه نقشی در سیستم آبرسانی دارند؟ این پژوهش در نظر دارد تا با استفاده از روشهای میدانی از قبیل مستندنگاری، رجوع به بافت تاریخی و تهیه تصویر و مطالعات کتابخانهای به این پرسشها پاسخ علمی ارائه نمایند. با توجه به اندازه گیری های انجام گرفته در طول تنبوشهها و فاصله گلدانها، مشخص شد که این سیستم آبرسانی با استانداردهای ذکر شده در منابع معتبر تاریخی در زمینه علوم آب متفاوت است و با توجه به شرایط منطقهای و به منظور دوام و استحکام سازه، تغییراتی در سازه مربوطه اعمال شده است. گلدانهای تعبیه شده در بین لولههای سفالی کاربردهای متفاوتی داشتهاند؛ چنانکه از آنها بهعنوان مقسم و هواگیری سیستم انتقال آب استفاده شده است. همچنین شواهد باستانشناختی نشان میدهد سیستم آبرسانی مکشوفه به منظور تأمین آب ارگ حکومتی و اهداف عامالمنفعه مانند آبیاری و آبرسانی احداث شده و بر اساس مقایسه تطبیقی قدمت آن به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار بر میگردد.
