وجود عوامل طبیعی زمینه ساز فرسایش در ایران، باعث شده است که این کشور پتانسیل بالایی را برای فرسایش آبی داشته باشد. کنترل فرسایش، نیازمند کسب اطلاع از وضعیت موجود میباشد و برای برآورد آن روشهای متعددی در کشورهای گوناگون ارائه گردیده است. در این مطالعه از دو مدل EPM و MPSIAC و نرمافزار GIS برای برآورد میزان فرسایش و رسوب در سطح حوضه آبخیز محمودیه استفاده شده است. بهم نظور محاسبه شدت فرسایش به روش EPM ، اطلاعات و نقشه های توپوگرافی، کاربری اراضی، پوشش گیاهی، وضعیت خاک، شیب، زمین شناسی و سنگ شناسی منطقه تهیه شد. با استفاده از جداول و نمودارهای مربوط به مدل EPM و روابط مربوطه، چهار عامل مورد نیاز مدل تعیین گردید و فرسایش و رسوب ویژه به ترتیب 1/400 و 79/201 (مترمکعب در کیلومترمربع در سال) به دست آمد. در روش MPSIAC پس از تعیین عوامل نه گانه موردنیاز مدل و محاسبه درجه رسوب دهی هر واحد، با استفاده از روابط مربوطه، میزان فرسایش و رسوب متوسط حوزه به ترتیب 96/312 و 48/253 (مترمکعب در کیلومترمربع در سال) به دست آمد. براساس بررسی های کیفی و کمی صورت گرفته اولویت بندی از نظر مناطق حساس صورت گرفت و زیر حوضه ها در سه کلاس قرار گرفتند و همچنین راهکارهای حفاظتی مناسب به تفکیک هرکلاس ارائه گردید.
