صفر معروفی

آلبیدوی سطح زمین، که نسبت بین تابش خورشیدی بازتابی به ورودی است، یکی از متغیرهای مهم هواشناسی در محاسبه ترازمندی تابشی سطح، نیاز آبی گیاهان و شرایط مرزی مدل های اقلیمی می باشد. در چند دهه اخیر، مقدار آلبیدو به وسیله داده های ماهواره ای نیز برآورد CDR و Level1-G می شود. در این پژوهش، مقدار ضریب آلبیدوی سطحی در یک منطقه تحت کشت واقع در همدان با استفاده از تصاویر ماهواره لندست- 7 برآورد و با داده های زمینی مقایسه شد. در این راستا، 14 تصویر ماهواره ای به کار برده شده است. مؤلفه های تابش توسط ثبات تابش خالص واقع در ایستگاه اقلیم شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا برداشت گردید. پس از انجام تصحیحات خطاهای اثر ابر، خطای سنجنده، خطای اتمسفر و توپوگرافی، مقادیر آلبیدوی سطحی در طول موج های مختلف محاسبه گردید. نتایج نشان ،SLC- Off 0 تخمین زده / 0 متغیر بود و آلبیدوی پوشش برف حدود 65 / 0 تا 26 / داد که آلبیدوی برآورد شده پوشش سبز منطقه مورد مطالعه بین 21 0 به دست آمد. / 0 الی 02 / بین 09 CDR و Level1-G شد. در این رابطه، میانگین مربعات خطای آلبیدوی سطحی تخمین زده شده از تصاویر بیش ترین خطا مربوط به آلبیدوی سطحی در محدوده مادون قرمز نزدیک بود. با توجه به نتایج تست فیشر، اختلاف معنی داری بین آلبیدوی مشاهده نگردید