دشت همدان-بهار باوسعت کیلومترمربع در منطقهای نیمه خشک قرار گرفته است. نتایج بررسی چاههای 24 مشاهداتی این دشت بیانگراین است که درسالهای اخیر در اثر استفاده بیرویه از منابع آب، میزان سطح آب در این منطقه به مقدار بسیار زیادی افت نمودهاست. برداشت بیش ازحد ازمنابع آبی و خشکسالیهای پیاپی موجب خشکی و کم آب شدن بسیاری از چاههای منطقه شده است. بمنظور جلوگیری از افت بیشتر سطح آب زیرزمینی، اقدام به شبیه سازی و تعریف سناریوهای مختلف بااستفاده از مدل WEAP نمودیم. برای این منظور، محلهای تأمین و مصرف آب را مشخص نموده و پس از وارد نمودن دادههای سال پایه، مدل شبیهسازی شده را باسناریوی تغییر سیستمهای آبیاری و سناریوی افزایش برداشت ازمنابع آبهای زیرزمینی، اجرا نمودهایم. نتایج برای سناریوی تغییر سیستمهای آبیاری نشان داد که درصورت استفاده از روشهای نوین آبیاری، میزان راندمان درصد افزایش یافته و وضعیت آبخوان منطقه بطور قابل توجهی بهبود مییابد. سناریوی افزایش 42تاحدود درصدی 22 برداشت ازمنابع آبهای زیرزمینی نشان داد که ادامه روند برداشت از چاهها، منجر به افت بیش از سطح آبهای زیرزمینی و تبدیل وضعیت دشت به حالت بحرانی خواهدشد.
