اکوتوریسم، گردشگری مبتنی بر طبیعت است که شامل لذت بردن از طبیعت، درک محیط و فرهنگ محلی است. بسیاری از عوامل طبیعی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی در انتخاب محل بر فعالیت های اکوتوریسم تأثیر می-گذارد. در اکوتوریسم تمرکز در درجه اول بر تجربه و یادگیری در مورد طبیعت، چشم انداز آن، گیاهان، جانوران و زیستگاه های آن ها و هم چنین آثار باستانی فرهنگی می باشد. در عین حال، نیاز است اکوتوریسم حفظ طبیعت و بهبود جوامع محلی را تضمین نماید تا محیط زیست و گردشگری پایدار شود. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از اکوتوریسم به عنوان ابزاری برای دست یابی به توسعه پایدار استفاده می شود و از جمله آن را در استراتژی های اقتصادی و حفاظتی به کار می برند. روند اکوتوریسم در راستای توسعه پایدار شامل مجموعه ای از ویژگی های طبیعت است که در نتیجه فعالیت های گردشگری دنبال می شود، که از یک سو تعیین کننده پیچیدگی و تعامل با محیط زیست و سایر بخش های اقتصاد، اهمیت و تنوع روابط اجتماعی است و از سوی دیگر ویژگی های توسعه پایدار را مشخص می کند. مقاله حاضر با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و منابع اینترنتی به بررسی اصول و چالش های اکوتوریسم پرداخته و به توصیف و تشریح نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار می پردازد.
