صاحبنظران بر این باورند که مهارت های استخدام پذیری و سازگاری مسیر شغلی تأثیر شگرفی در اشتغال پایدار دانشجویان در آینده دارد. به همین دلیل، هدف این پژوهش علی- رابطه ای بررسی رابطه ی مهارت های استخدام پذیری و سازگاری مسیر شغلی دانشجویان کشاورزی دانشگاه های بوعلی سینا و اراک در سال تحصیلی 1396-97 بود که 1300 دانشجوی سال سوم و چهارم مقطع کارشناسی را شامل می شد. بر پایه ی جدول کرجسی و مورگان، 341 تن از آنها با روش نمونهگیری طبقهای متناسب به عنوان نمونهی تحقیق گزینش شدند. دادهها با استفاده از ابزار پرسشنامه گردآوری شد. روایی شکلی پرسشنامه با نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینا تأیید شد. پایایی ابزار پژوهش نیز با استفاده از محاسبه آلفای ترتیبی برای مقیاس های اصلی پرسشنامه (در دامنه بین 80/0 تا 93/0) ارزیابی و تایید شد. داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی و مدلسازی معادله های ساختاری با کمک نرم افزارهای AMOS و SPSS پردازش شدند. یافته های پژوهش نشان دادند که مجموعه ی مهارت های استخدام پذیری با سازگاری مسیر شغلی رابطه مثبت و معنی داری دارند. همچنین مهارت های حل مساله قوی ترین ارتباط معنی دار را با چهار زیرمجموعه ی سازگاری مسیر شغلی یعنی نگرانی، کنترل، کنجکاوی و اعتماد مسیر شغلی دارد. یافته های مدل سازی نشان داد که مهارت های استخدام پذیری 24 درصد از واریانس سازگاری مسیر شغلی را تبیین می کنند. نتایج این بررسی بر اهمیت توسعه مهارت های استخدام پذیری دانشجویان به منظور تقویت سازگاری مسیر شغلی آنان تاکید می کند.
