این مقاله بخشی از تحقیقی جامع در حوزه شاخص های کارآفرینی پایدار است که به شیوه کیفی انجام شده و در آن به شناسایی و ارزیابی شاخص های کارآفرینی پایدار در کسب و کارهای روستایی کشور پرداخته شده است. هدف مقاله حاضر، معرفی و تبیین مولفه های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی کارآفرینی پایدار با تأکیدی بر کسب و کارهای روستایی است. این مطالعه با بهره گیری از رویکرد دلفی فازی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق جمعی از خبرگان و صاحب نظران حوزه های علوم اجتماعی، توسعه پایدار و کارآفرینی روستایی بودند که نمونه گیری از بین آن ها به صورت هدفمند انجام شد. نتایج حاصل از سه مرحله دلفی فازی، 45 شاخص برای ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی کارآفرینی پایدار در مناطق روستایی معرفی نمود که با در نظر گرفتن مقدار آستانه، 31 شاخص از دیدگاه خبرگان، مورد تأیید قرار گرفت. در بعد اجتماعی- فرهنگی، کمک به تقویت اعتماد اجتماعی، روحیه کار گروهی و حس همدلی و نوع دوستی اجتماعی در بین مردم محلی از دیدگاه صاحب نظران دارای اهمیت بالاتری می باشند. در بعد اخلاقی مولفه هایی نظیر اخلاق مداری در استفاده از منابع زیستی، پایبندی به اصول اخلاقی و صداقت در فرایند بازاریابی، رقابت، تبلیغات و فروش و نیز رعایت معیارهای اخلاقی در جذب، آموزش و مدیریت منابع انسانی دارای اهمیت بالاتری می باشند. به طور کلی نتایج به دست آمده، اهمیت تعیین شاخص های پایداری برای کارآفرینی، لزوم توجه مدیران و سیاستمداران به این بخش و نیز کسب توجه بیشتر به ابعاد کارآفرینی پایدار از سوی کسب وکارهای روستایی را مورد تأکید قرار می دهد.
