در حال حاضر صنعت گردشگری در بسیاری از کشورها به منزله یک صنعت پر درآمد و از منابع مهم کسب ارز تلقی میشود. از سوی دیگر صنعت گردشگری راهی مناسب برای معرفی و شناساندن هویت فرهنگی جوامع مختلف به جهانیان به شمار میرود. براساس گزارش سازمان تجارت جهانی صنعت توریسم تا سال 2010 اولین صنعت درآمدزا و سودآور جهان بوده است. در کشور ما نیز ظرفیتها و قابلیتهای بسیار زیادی برای جذب گردشگری وجود دارد که میتواند باعث گردش سرمایه و سودآوری برای عده زیادی از مردم و به خصوص جوانان باشد. یکی از اشکال جهانگردی، روستاگردی و بومگردی است که میتواند با جذب گردشگرهای داخلی و خارجی، بسیار درآمدزا و پر رونق باشد. یکی از این منابع که میتواند بسیاری از تهدیدها را به فرصت تبدیل کند، منابع موجود در محیط روستاها میباشد. از آنجا که گردشگری روستایی به ویژه بومگردی به شدت رشد کرده است و در بسیاری از مناطق روستایی یک فعالیت مکمل و پذیرفته تلقی میشود، ماهیت این فعالیت ایجاد اشتغال و درآمد و متنوعسازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و استفاده از منابع محلی است. اگر در روستاهایی که تا حدی توان جذب گردشگران را دارند، یک برنامهریزی دقیق و مدون با هدف توسعهی روستایی انجام پذیرد، گردشگری روستایی و بومگردی میتواند موانع و مشکلات فراوانی را مرتفع سازد و شاخصهای توسعهی روستایی را در مناطق روستایی تقویت کند.. جاذبههای طبیعی فراوان از نقاط قوت جذب گردشگر در استان لرستان میباشد منابع طبیعی فراوان از جمله: جنگل و مراتع طبیعی، وجود کوهها، مناطق حفاظت شده، آبشارهای مختلف، چشمههای دائمی و فصلی پر آب، تالابها و آب و هوای مختلف و چهار فصل و همچنین قدمتی که این استان از لحاظ سکونت وآثار تاریخی دارد، با ارائه مدیریت و راهکارهای صحیح و مناسب میتوان زمینه مساعدی برای گردشگری ودرآمدزایی پایدار در استان لرستان ایجاد کرد. بنابراین در این پژوهش سعی شده است به بررسی نقش گردشگری روستایی به ویژه بومگردی در توسعه پایدار روستایی در استان لرستان پرداخته شود. مقاله حاضر با استفاده از مطالعه کتابخانهای، ابتدا به بررسی مفهوم و اهمیت گردشگری روستایی میپردازد و پیامدهای گردشگری را توضیح میدهد و سپس به تشریح نقش بوم گردی در ایجاد فرصت های کسب وکار و اشتغال میپردازد و در نهایت با بررسی ظرفیت گردشگری روستایی و بومگردی در استان لرستان، پیشنهادهایی در این
