هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش هوش هیجانی در توسعه قصد کارآفرینانه دانشجویان بود. نظریه رفتار برنامه ریزی شده چارچوب مفهومی و روش شناختی مناسبی برای انجام این کار فراهم می آورد. به همین دلیل، هوش هیجانی درون این چارچوب ادغامشد تا نحوه ی تأثیر آن بر توسعه قصد کارآفرینانه ی دانشجویان بررسی شود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد.جامعه آماری شامل دانشجویان کشاورزی سال آخر در چهار دانشگاه غرب کشور (شامل: بوعلی سینا، رازی، کردستان و لرستان) بود (1450N=) که از این میان، بر اساس جدول بارتلت و همکاران تعداد 300 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ای ساختارمند گرد آوری شد که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله ضریب آلفا کرونباخ تأیید شد (0/74 تا 0/80). نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که هوش هیجانی با نگرش و کنترل رفتاری درک شده رابطه مثبت و معنی داری دارد. نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که نگرش نسبت به کارآفرینی و کنترل رفتاری درک شده رابطه بین هوش هیجانی و قصد کارآفرینانه را میانجی گری می نماید. یافته های به دست آمده به توسعه ادبیات کارآفرینی کمک می نماید و در زمینه طراحی و ارائه برنامه های آموزش کارآفرینی کاربرد دارند.
