چکیده: قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه به طور قابل توجهی بر تفکر مدیران پروژه و نحوه اجرا، تأثیر می گذارد. تاکنون تحقیقات متعددی در ارتباط با قابلیت اطمینان صورت گرفته است. امروزه در اکثر پروژه های ساخت، قابلیت اطمینان به عنوان یک متغیر مستقل از زمان در نظر گرفته می شود؛ در حالی که، قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه در طول دوره ساخت متغیر است. تححقیقات کمی در مورد تأثیر زمان بر قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه انجام گرفته است. این پژوهش با ارائه یک روش تحلیلی وابسته به زمان برای ارزیابی قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه در طول ساخت، نگاهی جدید به زمان بندی احتمالی پروژه دارد. از تئوری قابلیت اطمینان وابسته به زمان و مدل سازی سیستم سری، ایده گرفته می شود. این پژوهش نشان می-دهد که تحلیل قابلیت اطمینان وابسته به زمان برای زمان بندی احتمالی پروژه مناسب تر است و نادیده گرفتن اثر زمان، منجر به برآوردهای غیر واقعی برای برنامه ریزی احتمالی پروژه می شود. راه حل پیشنهادی در دو رویکرد اصلی: (الف) ترکیب اثر همبستگی بین مسیرهای شبکه بر قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه و (ب) ارائه یک راه حل نوآورانه به منظور برآورد دقیق قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه در طول ساخت؛ توسعه پیدا می کند. برای نشان دادن کاربرد روش توسعه یافته یک نمونه پروژه ساختمانی، تجزیه و تحلیل می شود. یافته های بدست آمده نشان می دهند که روش پیشنهادی برای ارزیابی قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه در طول ساخت، قابل استفاده است. نتایج بدست آمده از روش ارائه شده با نتایج روش مونت کارلو، برای ارزیابی دقت و سرعت، مقایسه می شوند. نتایج، نشان می دهند که روش پیشنهادی با دقتی زیاد و نزدیک به روش مونت-کارلو، با کاهش تعداد مسیرهای شبکه، زمان محاسبات را کاهش می دهد. روش پیشنهادی می تواند اطلاعات و دانش جدیدی برای بهبود رویکردهای فعلی برای برنامه ریزی و کنترل پروژه ها به ارمغان بیاورد. مدیران پروژه با استفاده از این روش، قابلیت اطمینان زمان اتمام پروژه را با اطمینان زیادتری تعیین می کنند و از آن در بخش های برنامه ریزی، برنامه ریزی مجدد و کنترل پروژه به عنوان ابزاری سریع و دقیق بهره می گیرند.
