آبشکنها سازههای هیدرولیکی هستند که برای محافظت و کاهش فرسایش کنارهها، در قوس یا مسیر مستقیم استفاده میشوند. از جمله مسائل مهم در طراحی آبشکنها، بررسی آبشستگی موضعی در دماغه آنها میباشد که به علت تنگشدگی مقطع جریان و وجود گردابههای قوی به وجود میآید. در این تحقیق با بکارگیری مدل آزمایشگاهی به بررسی پارامترهای حفره آبشستگی پیرامون آبشکن Lشکل و چوگانی با دو طول 8و 12سانتیمتر پرداخته میشود. نتایج آزمایشات نشان میدهد با افزایش طول آبشکن پارامترهای حفره آبشستگی افزایش مییابد و پارامترهای حفره آبشستگی برای آبشکن چوگانی کوچکتر از آبشکن Lشکل میباشد