سعید گوهری

وقوع آبشستگی موضعی در اطراف پایهها یکی از دلایل عمدهی عدم پایداری پلها میباشد. بنابراین ارائه روشهای مناسب به منظور پیشبینی و کنترل عمق آبشستگی بسیار مورد توجه بوده است. روشهای مختلفی برای کنترل آبشستگی اطراف پایههای پل پیشنهاد شده است. در مطالعهی حاضر تاثیر نواحی مرده کناری برآبشستگی پایه پل دایرهای در شرایط آب زلال، در رسوبات غیر یکنواخت غیر چسبنده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتهاست. در ابتدا پایه پل با قطر 5سانتیمتردر فاصله 151سانتیمتری از ابتدای بستر ودر ناحیه مرده اول قرار گرفت. سپس پایه پل به پایین دست ناحیه مرده اول و فاصله 181سانتیمتر از ابتدای بستر رسوبی منتقل شد. نتایج حاصل مشاهده شد که انتقال پایه به پایین دست ناحیه مرده اول باعث کاهش %55در حداکثر عمق آبشستگی شده است. برای دستیابی به الگوی جریان در کانال با نواحی مرده کناری و آبشستگی اطراف پایه پل از نرم افزار Flow-3Dاستفاده شد. در این پژوهش از مدل آشفتگی LESدر شبیهسازی جریان همراه رسوب و نیز شبیهسازی مقاطع مختلف استفاده شد. در نهایت نتایج آزمایشگاهی با مدل عددی Flow-3Dمقایسه شده است