وقوع آبشستگی موضعی در اطراف پایه ها یکی از دلایل عمده ی عدم پایداری پل ها می باشد. ارائه روش های مناسب به منظور پیش بینی و کنترل عمق آبشستگی از مسائلی است که بسیار مورد توجه بوده و روش های مختلفی برای کنترل آبشستگی اطراف پایه های پل پیشنهاد شده است. در مطالعه ی حاضر اثر استفاده از آستانه اریب و تخت در کاهش آبشستگی اطراف پایه پل استوانه ای در شرایط آب صاف، در رسوبات غیر چسبنده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. آستانه در پایین دست پایه قرار داده شده و میزان اثر آن بر کاهش آبشستگی با تغییر فاصله بین پایه و آستانه و همچنین تاثیر شکل هندسی آستانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق از پایه ایی به قطر 50 میلی متر برای پایه پل استفاده شده است. نتایج نشان می دهد نصب آستانه در کنترل آبشستگی موثر بوده است. همچنین مقدار فاصله و شکل آستانه بیشترین تاثیر را کاهش میزان آبشستگی داشته است. قرار گیری آستانه تخت و اریب در پشت پایه به ترتیب باعث کاهش 11و 16 درصدی در حداکثر مقدار عمق آبشستگی شده است. با افزایش فاصله آستانه اریب تا پایه پل از اثر محافظتی آن کاسته می شود. همچنین آستانه اریب به مقدار بیشتری حجم آبشستگی اطراف پایه را نسبت به آستانه تخت کاهش می دهد و از توسعه ی حفره ی آبشستگی به بالا دست جلوگیری می کند.
