در طراحی های مختلف تاسیسات هیدرولیکی، شبکه های جمع آوری آبهای سطحی شهری و صنعتی، طراحی سیستم های احیاء و زهکشی اراضی و...، مساله تعیین دبی طراحی، پارامتر اصلی است. پیش بینی و درک کمی فرآیندهای تولید رواناب و انتقال آن به نقطه خروجی حوزه آبخیز، نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. اهمیت این پیش بینی و ارزیابی روش محاسبه رواناب به گونه ایی است که منجر به ایجاد ایمنی لازم برای کلیه تاسیسات صنعتی، شهری و مستحدثات کشاورزی، حمل و نقل و غیره می شود. در حوزه های آبخیز شهری افزایش سطوح نفوذ ناپذیرکه به دلیل توسعه صورت می پذیرد منجر به افزایش حجم رواناب، دبی اوج و کاهش مقدار نفوذپذیری می شود. برای این منظور مدل های مدیریت رواناب شهری به عنوان ابزاری مفید در برنامه ریزی و توسعه مکان های شهری مدنظر قرارگرفته اند. یکی از این مدل ها، مدل های تحلیلی هستند که فرایند فیزیکی تبدیل بارش به رواناب را فرموله می نمایند. در این تحقیق از دو مدل تحلیلی برای برآورد رواناب استفاده گردیده است. ورود نشتاب و رواناب به سیستم های تاسیسات فاضلاب شهری، از مهمترین و پیچیده ترین موضوعاتی است. تاسیسات فاضلاب بهداشتی بدون توجه به قدمت، اندازه و یا موقعیت، حاوی مقداری نشتاب و رواناب در شبکه و تصفیه خانه می باشد دلیل اصلی نشتاب و رواناب اضافی در سیستم های فاضلاب، گذشت زمان و بهره برداری نادرست از این زیر ساخت ها می باشد. بررسی و ارزیابی وضعیت نشتاب و رواناب در شبکه های جمع آوری فاضلاب بدلیل تأثیرات بار هیدرولیکی بر تاسیسات و فرآیند تصفیه خانه فاضلاب، همواره مورد توجه سازمان های متولی بوده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد نقاط مختلفی از شبکه دارای مشکل ورود نشتاب و رواناب هستند. مقدار متوسط نشتاب در طول سال بیش از 30% کل فاضلاب برآورد گردیده است. این میزان علاوه بر تأثیر بر شبکه جمع آوری فاضلاب باعث افزایش قطر و همچنین هزینه زیاد انرژی در فرآیند و پالایش می شود، وجود نشتاب و رواناب علاوه برکاهش ظرفیت شبکه جمع آوری فاضلاب، باعث افزایش بار هیدرولیکی بر تصفیه خانه خواهد شد، و کاهش راندمان فرآیند تصفیه خانه های فاضلاب نیز می شودد. تحقیق حاضر به صورت مطالعه موردی در تاسیسات شبکه جمع آوری و تصفیه خانه فاضلاب شهر کرمانشاه و با هدف بررسی وضعیت نشتاب و رواناب شهری، ارائه راهکار برای اصلاح شبکه و بهبود وضعیت تصفیه خانه ب
