سیروس قنبری

این پژوهش با هدف مطالعه نقش میانجی تصمیم‌گیری هوشمند در رابطه بین انعطاف‌پذیری فناوری و تیم پذیری انجام گرفت. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از بعد شیوه‌ی اجرا رویکرد مدل‌سازی معادله ساختاری ماتریس همبستگی- کوواریانس محور است. جامعه‌ی پژوهش، کلیه‌ی مدیران مدارس ابتدایی استان کرمانشاه بودند که از این جامعه با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی و بر مبنای فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 320 نفر انتخاب شد. ابزارها شامل پرسشنامه انعطاف‌پذیری فناوری، تصمیم‌گیری هوشمند و تیم پذیری بود که روایی محتوایی از نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه‌‌ها از طریق آلفای کرونباخ برای انعطاف‌پذیری فناوری 91/0، تصمیم‌گیری هوشمند 95/0 و تیم پذیری 89/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده‌ها از تکنیک‌های تحلیل توصیفی و تحلیل استنباطی با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد انعطاف‌پذیری فناوری تأثیر مستقیمی بر تیم پذیری و تصمیم‌گیری هوشمند دارد. همچنین انعطاف‌پذیری فناوری تأثیر غیرمستقیمی از طریق تصمیم‌گیری هوشمند بر تیم پذیری دارد.