هدف این پژوهش، بررسی رابطه عدالت سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 1403-1402 بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 601 نفر بود که 234 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورهن (1993) و عملکرد شغلی پاترسون (1996) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از دیدگاه متخصصان مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0 و 91/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی در حد جدول، نمودار، میانگین، انحراف استاندارد و از آمار استنباطی در حد آزمون کالموگروف – اسمیرنوف، آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین ادراک عدالت سازمانی از نظر کارکنان در حد متوسط (3) و میانگین عملکرد شغلی کارکنان بالاتر از حد متوسط (5/2) بود. بر اساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین عدالت سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هر سه مؤلفه عدالت سازمانی یعنی عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی قدرت پیش بینی عملکرد شغلی کارکنان را دارند.
