هدف این پژوهش، بررسی رابطه تناسب فرد – شغل با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 1403-1402 بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 601 نفر بود که 234 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه تناسب فرد – شغل وگل و فلدمن (2009)، و عملکرد شغلی پاترسون (1996) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از دیدگاه متخصصان مورد تاأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و 91/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی در حد جدول، نمودار، میانگین، انحراف استاندارد و از آمار استنباطی در حد آزمون کالموگروف – اسمیرنوف، آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین تناسب فرد – شغل از نظر کارکنان در حد متوسط (3) بود، میانگین عملکرد شغلی کارکنان بالاتر از حد متوسط (5/2) بود. بر اساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین تناسب فرد – شغل با عملکرد شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مؤلفه های تناسب فرد – شغل، هر دو مؤلفه تناسب نیازها – منابع و تناسب توانایی – تقاضا توان پیش بینی عملکرد شغلی کارکنان را داشتند.
