هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش میانجی ظرفیت یادگیری سازمانی در ارتباط بین سرمایه فکری و یادگیری سازمانی با عملکرد شغلی انجام گرفت. روش شناسی پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مشتمل بر کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان سنندج در سال تحصیلی 1399-1398 با حجم 503 نفر است. از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان، 215 نفر تعیین شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سرمایه فکری بونیتس(2001)، یادگیری سازمانی چیوا و همکاران(2007)، ظرفیت یادگیری سازمانی نیف(2001) و پرسشنامه ی عملکرد شغلی پاترسون(1988) استفاده شد. روایی ابزارها با نظر اساتید علوم تربیتی و روانشناسی تأیید گردید. داده ها با استفاده از دو نرم -افزار Spss.v. 22 و Lisrel. 8.50و با روش مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای ظرفیت یادگیری سازمانی و یادگیری سازمانی به صورت مستقیم و متغیرهای سرمایه فکری و یادگیری سازمانی به صورت غیر مستقیم از طریق متغیر ظرفیت یادگیری سازمانی بر عملکرد شغلی کارکنان تأثیر معنی دار دارد(05/0>p). بحث و نتیجه گیری: جهت بهبود عملکرد شغلی کارکنان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود تلاش در جهت تقویت سرمایه فکری و بسترسازی برای افزایش یادگیری سازمانی و بهبود ظرفیت یادگیری سازمانی به عنوان یک الویت جدی در دستور کار قرار گیرد.
