چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر عملکرد شغلی با میانجیگری کار تیمی بود. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی و رویکرد مدل سازی معادله ساختاری کوواریانس محور است. جامعه پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بودند، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای جدول مورگان نمونه ای به حجم 254 نفر انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998)، پرسشنامه کار تیمی لنچیونی (2004) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون(1963) استفاده شد. پایایی و روایی ابزار، با تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد، جهت تحلیل داده ها از تحلیل مسیر تأییدی با استفاده از نرم افزار lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی و کارتیمی اثر مثبت بر عملکرد شغلی کارکنان در سطح 05/0 دارند. سرمایه اجتماعی به واسطه کار تیمی اثر مثبت و معنادار بر متغیر عملکرد شغلی کارکنان در سطح 05/0 دارد. همچنین متغیرهای سرمایه اجتماعی و کار تیمی قادر به تببین 24% واریانس متغیر عملکرد شغلی کارکنان می باشند.