سیروس قنبری

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کانونی و ساختاری رهبری اخلاقی با فضیلت سازمانی بود. جامعه پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بودند، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای جدول مورگان نمونه ای به حجم 253 نفر انتخاب شد. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. از پرسشنامه رهبری اخلاقی براون، تروینو و هریسون(2005) و فضیلت سازمانی کامرون و همکاران(2004) استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار، از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های همبستگی کانونی و تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم افزار SPSS 25 و LISREL9.2 استفاده شد. نتایج نشان داد که: ابعاد رهبری اخلاقی دارای همبستگی کانونی مثبت و معنادار در آلفای 01/0 به مقدار 672/0 با ابعاد فضیلت سازمانی هستند. متغیر رهبری اخلاقی اثر مثبت و معنادار بر فضیلت سازمانی در سطح 05/0 دارد. ابعاد رهبری اخلاقی(روابط بین فردی، الگو بودن و عمل گرایی) دارای ضرایب مسیر مثبت و معنادار بر ابعاد فضیلت سازمانی( خوش بینی، اعتماد، همدردی، انسجام و بخشش) در سطح 05/0 هستند، ابعاد رهبری اخلاقی قادر به تبیین معنادار 36% واریانس بعد خوش بینی، 49% واریانس بعد اعتماد، 46% بعد همدردی، 31% بعد انسجام و 52% بعد بخشش در سطح 05/0 متغیر فضیلت سازمانی هستند.