هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش رهبری معنوی در کاهش سکوت سازمانی کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه بود. جامعه پژوهش، شامل کارکنان رسمی دانشگاه رازی به تعداد 332 نفر، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و طبق جدول مورگان 146 نفر انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. ابزار گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه های استاندارد رهبری معنوی فرای و همکاران (2005) و سکوت سازمانی واکولا و بوردوس (2005) بود. روایی پرسشنامه ها توسط اعضای هیأت علمی گروه مدیریت آموزشی مورد تأیید قرار گرفت. به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه رهبری معنوی 86/0 و سکوت سازمانی 85/0 تعیین و تأیید شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی، با استفاده از نرم افراز Spssانجام شد. نتایج نشان داد رهبری معنوی و ابعاد آن نقش منفی و معناداری در سکوت سازمانی کارکنان دانشگاه در سطح آلفای 05/0 دارند.
